Türk İnanç Sistemi – Çok Tanrıcılık- Türk Mitolojisi

Kayra Han’dı adı tanrıların tanrısının.
Otururdu göğün 17. Katında Ak Anayla,Gün Anayla,
Ülgenle,Erlikhanla,Maytereyle,Mangdaşireyle,Bay Baynayla,
Talay Kan’la,Çağılgan İççiteyle,Umayla,Ayzıtla,Satılay ve daha nice tanrı ve tanrıçayla…
Oradan izlerdi uçsuz bucaksız evrenin ve tüm canlıların yaşamını,
Mutlak hakimiyetini paylaştığı tanrılarla, kutsal ruhlarla.

Çok sıkışmadıkça Türk’ün başı, ses vermezdi tanrıların başı!
Yetki de,güçte dağıtılmıştı kutsal ay, güneş ve yıldızlardan yukarda,
Altın sarayında, altından tahtında oturan ülgen’e ve diğerlerine….

Başta yoktu yer ve gök;uçsuz bucaksız sular içindeydi her yer,
Tanrı Ülgen uçuyordu yoktu konacak bir yer,
Uçuyor arıyordu bir bucak, katı bir yer.

Kutsal bir ilhamla doldu gönlü,Kayıptan gelen bu ses ona bir çare buldu.
Ve seslendi: Yakala az sonra çıkacak olan şeyi!
Yarıldı deniz ve yükseldi taş suyun üstüne.
Hemen tuttu taşı ve bindi üstüne…

Kayra Han’ın emri ile bulunca ülgen durak
Artık zamanı geldi dedi yeri,göğü,canlıyı,cansızı olduracak.
Ak Ana fısıldadı yaratmanın sırrını Ülgen’e : “Yaptım Olmadı” deme ”Yaptım Oldu” de.
Kulak verdi Ülgen bu kutlu sese ve çağrısı yankılandı evrende.
Sessiz kalmadı diğer Tanrılar,kutsal ruhlar bu uğraşa ve güç verdiler ülgen’e.

Yıldırımlar,kasırgalar kopmaya,yer sarsılmaya başladı kulakları sağır eden uğultuyla.
Dağlar,akarsular,nehirler çıktı gün yüzüne.
Okyanuslar çağladı içinde türlü canlılarla, binlerce varlık türedi yemyeşil ormanlarında.
Şekil veriyor, can saçıyordu tanrılar bu dünyanın her karışına.

Yaratıldı Türk’ün Ataları Çift Başlı Kartalın Koruduğu Hayat Ağacının dibinde.
Ruhlarından üfledi Tanrılar her bir Türk’ün bedenine.
Biz yarattık siz sahip çıkın diyerek emanet edip dünyayı
,Çekildiler bilinmez’de ki yerlerine…

Otağ kurdular gökkubbenin altında, yaktılar kutsal ateşlerini,
Dövdüler çeliklerini, şekil verdiler kılıçlarıyla doğu’dan batıya tüm uluslara,
Düzen saldılar düzensiz kavimlere, medeniyeti götürdüler tüm beşeriyete.
Atlarının sırtında, dolu dizgin tüm topraklara,

Kurt Başlı Sancağın önünde başlıya baş eğdirdiler, dizliye diz çöktürdüler,
Yurt edindiler asyadan avrupaya tüm kıtaları.
Tanrılar,Tanrılaşanlar Dağında,Her biri ayrı bir Tanrı oldu Türklerin dimağında…

Kutlu Kam besledi ateşin,toprağın,suyun,göğün ruhunu kımızla,
Haber verdi geçmişten ve gelecekten,ataların sesinden tanrıların adıyla,
Yakardı tanrılara gece gündüz,kendilerine bahşedilen nimetlerin sarhoşluğuyla.

Onlar Hep Varlar…
Sonsuzluktalar…
Her şeyin ve Her yerin,
Geçmişin ve Geleceğin Mutlak Hakimi Tanrılar.

Şiir: Selim DEMİRTÜRK
17.06.2013